“Der wil je ’t Fiene van wete”. Inderdaad, een kwinkslag naar wat ooit onze geuzennaam was en voor sommigen nog steeds is. Elke maand wordt het stokje doorgegeven aan een ander uit onze gelederen of iemand die daar nauw aan gelieerd is (of was). We pakken de draad weer, dit keer met Hielco Jansen.

De vraag die Peter de Vries stelde: Hielco, wat zou jij nog willen veranderen bij ONS ?

Ik heb geen echte veranderpunten. Ik ben blij dat de verenging de zaken bestuurlijk, financieel en sportief op orde heeft. Dat was lange tijd anders, maar gelukkig is het vaarwater in mijn beleving nu rustig. En als ik het oneens ben met zaken, zal ik dat zeker aankaarten bij het bestuur en/of in de ledenvergadering naar voren brengen. Dat heb ik de afgelopen jaren ook meermaals gedaan.

Stel even voor (wie ben je, wat doe je?)

Hielco Jansen, 64 jaar, vrijgezel(lig) en vanaf m’n 10^e onafgebroken lid van ONS (Sneek kwam er jaren later achter). In het dagelijks leven werk ik bij de gemeente Súdwest-Fryslân als juridisch adviseur. Volgend jaar maak ik gebruik van de mogelijkheid vervroegd uit te treden.

 Op welke manier ben je bij de vereniging betrokken?

In 1971 begonnen als spelend lid in het 3^e van de welpen. Vervolgens in de junioren C4 en C2, B2 en B1, A2 en A1. Daarna vele jaren in het 4^e van de senioren en enkele jaren in het 3^e. Voor een goed begrip: ONS had toen nog 10 seniorenelftallen en het 3^e en 4^e speelden op behoorlijk niveau.

Op m’n 28^e ben ik gestopt als spelend lid door knieproblemen (kruisband). Ik was nogal van het ‘kappen en draaien’ en het was verstandig de knie daarmee niet meer te belasten. Gelukkig heb ik daarna nog wel vele jaren kunnen tennissen.

Ik werkte en woonde toen (1987) op Terschelling en bleef in die jaren ondersteunend lid. In 2002 keerde ik terug naar de vaste wal (Sneek dus) en in 2004 trad ik toe tot het bestuur als secretaris. Dat heb ik 7 jaar gedaan. Daarna ben ik 3 jaar veiligheidscoördinator geweest, een functie die de KNVB verplicht stelde voor verenigingen in de (toen nog) Topklasse.

Als ondersteunend (en kritisch) lid volg ik nu de sportieve en bestuurlijke ontwikkelingen in de vereniging nauwlettend en ben ik trouw bezoeker van de thuiswedstrijden van het eerste.

Verder neem ik graag deel aan de klaverjasavonden van ONS en ben ik lid van de Vriendenclub.

Wat betekent ONS voor jou?

Een deel van m’n leven. Eerst als spelend lid en daarna als ondersteunend lid en bestuurslid voel ik mij verbonden met de club en zeker ook met het wel en wee van leden en ex-leden. Vriendschappen en andere sociale contacten zijn vaak ontstaan met ONS als bindende factor.

Je mooiste herinnering aan ONS?

Dat zijn meerdere.

Als spelend lid de kampioenschappen met het 3^e en het 4^e. Ook kijk ik met trots en dankbaarheid terug op de prachtige jaren in de jeugd, waarbij de jaren in de B1 en A1 (zie foto) in sportief opzicht hoogtepunten blijven.

Als bestuurs- en kaderlid was de bekerwedstrijd tegen AJAX op 31 oktober 2012 een absoluut hoogtepunt. Ook de jaren van het eerste in de Hoofd- en Topklasse, staan in mijn herinnering gegrift.  Vaak mooie en spannende wedstrijden, met onder andere de 5-0 tegen Genemuiden in het kampioensjaar als demonstratie van klasse en spelvreugde.

Je favoriete speler?

Johan Cruyff, met !!

Favoriete spelers bij ONS: door de jaren heen zijn dat meerdere. In het recente verleden noem ik dan Sandor van der Heide en verder terug Wieger Sinnema en Ruud Heerschop.

Grootste blunder?

Daar heb ik geen actieve herinnering aan. Ook ik heb wel eens een strafschop gemist, maar die waren achteraf gezien niet cruciaal voor een kampioenschap of toernooizege. Wel herinner ik me nog steeds de wedstrijd met de A1 tegen GRC Groningen op 18 maart 1978 (mijn verjaardag). We verloren in de laatste minuut met 2-1 door een doelpunt van een rossige, stevige jongeman met een verwoestend schot. Hij is nu bondscoach.

Levensmotto?

Pluk de dag, geniet en lach.

Mooiste plekje op aarde?

Terschelling is prachtig. Ik heb daar 14 jaar gewoond.

Bij reizen in het buitenland heb ik de onmetelijke schoonheid kunnen bewonderen van Canada, Australië, Nieuw Zeeland en Amerika. Het is onmogelijk van alle plekken die ik in die landen heb gezien, de mooiste te noemen.

Ik blijf daarom dicht bij huis: ik geniet iedere keer weer als ik op m’n E-bike een rondje Sneekermeer doe.

Waar zou je beter in willen zijn?

Ik zit goed in m’n vel, maar een aantal kilo’s minder zou goed zijn. Afvallen dus, maar het blijft lastig daar standvastig in te zijn.

Waar stoor je je aan?

Onrecht, oneerlijkheid, minachting.

Onder die noemers kunnen veel zaken al snel als storend worden ervaren. Gelukkig heb ik geleerd om niet te snel te oordelen en kan ik zaken snel van me afzetten.

Naar welke muziek heb je het laatst geluisterd?

De afgelopen maanden heb ik veel geluisterd naar de Golden Earring en Neil Young. Ook naar het onbekendere werk van deze helden. Aanleiding daarvoor zijn 2 recente gebeurtenissen:

• op 23 juli overleed George Kooymans, mede-oprichter, songwriter, gitarist en zanger van de Earring, mijn favoriete band. Ik heb ze rond de 200 keer live gezien.
• op 1 juli bezocht ik in het Stadspark in Groningen voor de 5^e keer een concert van Neil Young. Een topavond met Neil en z’n band in topvorm.

Voor wie heb je veel respect?

Mensen die zich belangeloos inzetten voor minder bedeelden. Ook personeel in de medische sector en de ouderenzorg, verdient groot respect.

Hoe zou je dag eruitzien als je miljonair was?

Ik ben tevreden en blij met mijn leven en voel me een bevoorrecht mens. Dat is een grote rijkdom. Hopelijk mag ik met dat gevoel nog vele jaren gezond blijven genieten van het leven.

En als ik nog eens de jackpot win, ga ik denk ik wel kijken of er op Terschelling nog een leuke recreatiewoning te vinden is. Ook meerdere goede doelen en ONS kunnen dan op een bijdrage rekenen.

Avondje uit naar?

Concertbezoek, met vooraf een etentje samen met vrienden. Na een concert ben ik meestal wel in de stemming nog een drankje te doen.

Waar zou de vereniging meer aandacht aan mogen schenken?

Mijn punt van aandacht betreft de zorg voor de historie van ONS.

Mede door de tijdgeest ligt het gevaar op de loer dat het historisch besef, waaronder de christelijke basis, langzamerhand vervaagt binnen de vereniging. Mede met het oog op het 100-jarig bestaan van onze club over 7 jaar, zou het goed zijn een voorziening te treffen om te waarborgen dat de prachtige historie van ONS overzichtelijk behouden blijft en toegankelijk is voor iedereen (en dat zijn velen) die daar belangstelling voor heeft.

Ik geef de pen door aan: Robbie Bosma, de huisfotograaf van onze vereniging.

Ik stel de vraag:

Robbie, hoeveel jaar volg je ONS al als fotograaf en hoe omvangrijk is je fotoarchief van ONS? Mijn verzoek is ook daar 3 foto’s uit te selecteren met memorabele momenten uit de historie van ONS.