Met drie keer winst in evenzoveel wedstrijden was er tot nu toe geen vuiltje aan de lucht voor de illustere oranjehemden van Gewoan ’t Zesde. Tel daarbij op dat dit stelletje broddelaars liefst 14 keer wist te scoren en er slechts 3 tegen kreeg, en je kunt spreken van heuse titelkansen. Maar was ook Dronrijp voor de slacht?
In de media was er vooraf al uitgebreid aandacht aan besteed: deze kraker in de kelderklasse zou vanwege De Tweede Golf zonder toeschouwers moeten plaatsvinden. Waar de rasentertainers van ’t Zesde hun kunstjes normaliter alleen wensen te vertonen voor het massaal toegestroomde vrouwelijk schoon, was de circusact nu dus slechts voor de ogen van de Dronrijpers besteed. Zou dat genoeg zijn om de Sneekerts tot het uiterste te motiveren?
In de dagen voorafgaand aan de wedstrijd werd er zoals gebruikelijk in het diepste geheim gesleuteld aan de basiself. Omdat Frenkel op de training pijnlijk duidelijk had gemaakt dat Attuh-J een keeper is van het niveau-Grandel, mocht hij het voorin samen gaan proberen met Mattuh en Robster. Daar kort achter mocht Abe z’n uiterste best doen om niet al te veel in de weg te lopen, terwijl De G en Pollie voor controle en creativiteit dienden te zorgen. Achterin was er op links een plekje ingeruimd voor Sabbes, met Fap-Jan en Kris Kritiek centraal. De hoogblonde Little Kris startte extreemrechts-achterin. Op de bank ten slotte zaten Steven Mito, Bart Geertsma, Jan van Emmen en Sikkes, geflankeerd door de Zelden tot Nooit geblesseerde en absoluut niet publiek zijnde Hannes.
Vanaf het allereerste fluitsignaal van de Collina van de Lage Landen werd duidelijk waarvoor de Dronrijpers naar hun armetierige complexje waren gekomen: een schamel puntje. In een 8-1-1 opstelling werd gepoogd een Chinese muur op te werpen voor de eigen kool, iets wat al met al maar matig lukte. Vooral Frenkel wist enkele malen in kansrijke positie voor de Dronrijper kool op te duiken. Maar waar hij op de training nog met veel arrogantie riep “boem boem, vissen!”, was er nu vooral sprake van “oen oen, missen!”.
Dronrijp begon daardoor langzamerhand te geloven in een stuntje, en het werd daarbij rond de helft van de helft in het zadel geholpen door Jan van Emmen. Na een blessure van Little Kris was die namelijk nog maar net ingevallen, of hij had de scheids alweer gedwongen een pinantie te geven voor een onbesuisde glijpartij. De oplettende lezer had vorige week ook al meegekregen dat deze drentelaar gloreert in te laat komen, en ook nu weer was dat het geval. Daarmee stopten de overeenkomsten met een week eerder niet, want ook deze keer ging de pinantie er niet in. Papavada wendde al zijn beperkte geestelijke vermogens aan om de bal uit het doel te wensen, iets wat wonderwel lukte: de topfit ogende Dronrijpster spits rammelde de bal hoog over.
Wie dacht dat dit een wake-upcall was voor de Sneekerts kwam bedrogen uit, want ook in het restant van de eerste helft waren de oranjehemden beter maar de Dronrijpers gevaarlijker. Nadat De G kinderlijk eenvoudig de bal verprutste, counterde de thuisploeg op niet al te hoge snelheid richting Papavada. Toen de vijandige linksbuiten de bal ingespeeld kreeg, besloot Kris Kritiek nog voor de buitenspelval te gaan — inderdaad, niet alleen Jan van Emmen heeft een handje van te laat komen. Wonder boven wonder wist Papavada ook deze bal uit het doel te houden, waarna het tijd was voor een welverdiend bakje thee.
Waar dit team normaal gesproken nog weleens moeite heeft met het wisselbeleid, was het eenieder nu wel duidelijk dat er uit een ander vaatje getapt diende te worden. Zeg je “vaatje tappen”, zeg je “Sikkes”, en dus mocht deze niet-anonieme alcoholist invallen voor Abe — die overigens inderdaad maar een paar keer in de weg had gelopen, waarvoor hij de complimenten kreeg. In de plaats van Sabbes en Mattuh maakten ook Bart Geertsma en Steven Mito hun opwachting, waarbij Gewoan ’t Zesde er stiekem op hoopte dat hun snelheid weleens het verschil zou kunnen gaan maken.
Die hoop kwam glorieus uit, want met name Steven Mito rende de longen uit z’n lijf, zodat de toch al vermoeide back die hem diende te verdedigen, aan de beademing kon. Het was dan ook meteen na aanvang van de tweede helft duidelijk dat Gewoan ’t Zesde niet zonder de drie punten zou vertrekken. Na reeds een stortvloed aan kansen gemist te hebben, koos Frenkel er eindelijk eens voor om de bal op een teamgenoot af te spelen. Wie anders dan Kris Kritiek zou daarop de 1-0 binnenschieten? Nou, niemand anders, want Kris wist feilloos de vingertoppen van de Dronrijpster keeper te vinden, zodat de bal met een minimale krachtsinspanning alsnog in het netje belandde: 0-1 voor ONS!
Onmiddellijk was het toch al breekbare verzet van de thuisploeg gebroken, zodat Gewoan ’t Zesde rustig kon doorstomen. De oranjehemden regen de kansen nu aaneen, waarbij vooral Steven Mito niet te houden was. Het was dan ook niet meer dan logisch dat hijzelf voor de 0-2 tekende, nadat hem geen strobreed in de weg werd gelegd door de Dronrijpster verdediging. Dronrijp probeerde nu dan toch iets van druk te zetten op de Sneeker organisatie, maar die wisten wel raad met de ruimte die daarmee ontstond.
De 0-3 hing dan ook in de lucht, al was de wijze waarop deze beslissende kool tot stand kwam niet al te fraai. Na een blessurebehandeling aan Sneeker zijde speelde Fap-Jan de bal namelijk zeer geniepig “sportief” terug, waarmee hij de Dronrijpster back zodanig in de problemen bracht dat die de bal pardoes bij Robster in de voeten schoof. Die twijfelde geen moment over de vraag of hij de vernedering voor de thuisploeg nog groter moest maken: hij speelde de bal doodleuk door de stokken van de keeper.
Daarmee was de wedstrijd definitief beslist, al volgden er alsnog enkele grote kansen voor de ONS’ers. Dronrijp gaf echter niet op, wat nog leidde tot een zeer ongelukkige botsing tussen onze Bart en een Dronrijper. Bart zag sterretjes en naar verluidt ook Dennis (maar waar was die dan?), maar gelukkig bleek later op de dag dat er geen blijvend letsel was ontstaan.
Met deze 0-3 eindstand heeft het Sneeker Sterrenensemble ook na vier wedstrijden nog de volle buit. De mannen staan twee punten voor op FVC 2, terwijl ook WeePeeBee en Leovardia nog mee lijken te doen om de prijzen. Komend weekend ontvangen de Sneekers de Ljouwerter Sweltsjes op het Zuidersportpark, die vooralsnog met nul punten uit vier wedstrijden bovenaan de onderkant van de ranglijst staan.
Uw reizende reporter,
Rik Smegma
Flop: Jan van Emmen, veroorzaakte Code Rood
Man of the match: Steven Mito, voorkwam Code Zwart