Heerlijk nazomerweer weer zo eind oktober en onder een meer dan vlassig zonnetje mochten de paardjes weer de weide in. Na de duidelijke uitslag tegen Scharnegoutum mochten we nu aan het Zuidersportpark proberen om de aansluiting met de subtop te behouden. De coaches van dienst hadden de beschikking over maar liefst 17 volgevreten vedettes voor deze beslissende wedstrijd. Alhoewel, vedettes, volgevreten lijkt mij meer op zijn plaats. 

Kiloknaller begon op de kool met daarvoor van links naar rechts Michielangelo, Uit Maxima, Directeurtje en Menno-Marcus. Het middenveld bestond uit Pollie, Marcus-Menno en Geert. Voorin was er plaats voor De Wal geflankeerd door B-Dolf en Gerard Groothoofd (voor een betere bijnaam voor hem of anderen; stuur je suggestie in naar bijnamengewoanutzesdekoninklijkenzo@gmail.com).  

Op de bank was er plaats voor Nick, AdieJos, Psvigchelaar, Eelco en Wiebe. Scheits van dienst was Zelden tot Nooit. En net als bij KiloKnaller de vorige wedstrijd was dit voor alle partijen het beste. Zijn wij soms dit seizoen getuige van de geboorte van een nieuw illuster (reserve)- schijtsrechterduo? 

En dan de wedstrijd! ‘t Zesde ging zeer goed van start op haar homeground. De Tzum-Tzummers kwamen er eigenlijk niet aan te pas en ut zesde zou ook verdiend een vroege voorsprong pakken: een verfijnd steekballetje van Pollie stelde Marcus-Menno in stelling om de bal langs de vijandelijke koolie te prikken.  

Vroege 1-0 dus en Marcus-Menno vond het al snel tijd voor verdubbeling. Een, als Sulejmani in zijn hoogtijdagen, op de brommer zittende Menno-Marcus stoomde op en trok de bal goed voor vanaf links. Marcus-Menno kwam hierop invliegen en schoot de bal resoluut in de linkerbovenhoek. 25e minuut, 2-0, wie doet je wat? 

Nou, en of wie wat doet! Niemand minder dan B-Dolf zou wie/je wat doen door, na een pegel van Gerard Groothoofd van een metertje of 25 op de lat, de afvallende bal attent binnen te koppen. 3-0, comfortabel, en we konden lekker genieten van de welverdiende koude limonade! 

In de tweede helft kwamen op verschillende momenten Nick, AdieJos, Psvigchelaar, Eelco en Wiebe erin. En normaal kakt het spel dan een beetje in. Gelukkig bleef de structuur nu wel helder en werd het alleen door toedoen van onze koolie nogal eens penibel voor de kool. Uitkomen – niet uitkomen + bal tegen spits op schieten = spits loopt 3-1 binnen. Werd het toch nog een beetje spannend. 

Maar gelukkig bleek het te zijn als in een goede relatie: als het een keertje lastig wordt goed pompen en de wereld ziet er daarna weer een stuk rooskleuriger uit. Zo ook hier; na de 3-1 gingen we onverschrokken door en goed doordrukken van Psvigchelaar resulteerde dan ook in de terechte 4-1. 

Hierna leek de wedstrijd wel gespeeld en leek het hele team op haar lauweren te gaan rusten. Nouja, het hele team? Er was één klein mannetje dat dapper weerstand bleef bieden tegen de Tzum-Tzummers. De naam van deze onvolprezen held? Psvichgelaar!  

Vers in de tweede helft ingekomen zorgde hij voor de 4-1, 5-1 en de 6-1! Dat daarna de tweede aan Tzummerse zijde werd gescoord en Nick schandelijk rood pakte deed er eigenlijk al niet meer aan toe; de naam Psvigchelaar was al toegevoegd aan de analen en episch verklaard.  

Een eckte hattrick zie je natuurlijk niet vaak. En zelfs op kelderklasseniveau blijft het een excellente prestatie! Natuurlijk werd dit boven even ouderwets geëvalueerd in de ouderwets gezellige kantine. Een puike overwinning, dito kantine-sfeer en een draaiend rad met Heide in de rol van wijlen Bijlsma. Beste mensen, ut mut niet gekker wurde! 

Volgende week hopelijk verder feesten na de kraker tegen de Waterpoort Jongens. Voor Nick en Zelden tot Nooit: jullie zien maar hoe jullie eruit komen met die rode prent. Het team heeft met deze puike prestatie dat kistje bier meer dan verdiend! 

Uw razende reporter,
Abe

Top: Psvichgelaar, amen.
Flop: Pollie, slecht 2 assists.