Na de succesvolle seizoenstart tegen het tweede van Wirdum (2-0) en de terugkeer van de vedette Tjardo de G. op de Friesche velden waren we goed uit de startblokken gekomen. Met in het achterhoofd ook nog de gewonnen bekerwedstrijd tegen CVVO hebben we een historisch goede start.

Zou het de soms rondborstige mannen van het zesde lukken om de tweede competitiewedstrijd ook tot een goed einde te brengen? Gaat Pampahvadah voortaan door het leven als Papa-Vadah? Bestaat er een StevenMito-show? Komt er binnenkort een Corona-vaccin? Aan het einde van dit stuk heb je op drie van de vier vragen een antwoord!

Na in Sexbierum aangekomen te zijn, blijft een prachtige plaatsnaam, werden we door Franz-Polly Beckenbauer getrakteerd op de volgende elf namen: Op de kool de hoogzwangere Pampahvadah, met daarvoor Chris Kritiek, Vissekom, Sabbes en Chris. Op het middenveld was op 10 een PGB-plekje ingeruimd voor Abe, begeleidt door Polly en Vissert. Voorin was er de watervlugge voorhoede met Michiel Jackson, Robster en Bartonius. Op de bank was er plaats voor Steven Mito, geflankeerd door Zelden tot Nooit en Platformke aka Henkodinho.

In het olijke zonnetje was vanaf begin af aan ut zesde dat de klok sloeg. Met het compacte middenveld van de mannen wisten de AVC-ers zich vaak geen raad. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste kansen zich aandienden. Schoten van Abe, Robster en een briljante actie van Bartonius gevolgd door een doordachte schuiver troffen helaas (net) geen kool. Ook goed doorjagen van Robster en Abe resulteerde met een uiterste krachtsinspanning tot een balverovering door Abe. Tussen drie man in, een keeper op twee meter en geen afspeelmogelijkheden, zag deze tacticus toch nog kans om bijna de vijandelijke keepert te verrassen met een intelligent stiftje.

Desalniettemin bleef de brilscore lang staan op het prominente moderne scorebord. Toch zou het kampioensteam van weleer met een solide 0-1 de rust in gaan. Een goede actie van iemand, leidde tot een goede voorzet van een ander. Deze voorzet kwam aan bij Robster. Deze ex-speler van Cambuur aarzelde een moment en haalde toen verwoestend uit! Het trainingsbeest liet andermaal zijn klasse zien, de thee in de rust smaakte er beter om.

In de rust waren er woorden, thee en omzettingen. Of dit tactische omzettingen waren laat ik aan de lezer over. Platformke kwam er voor iemand in, Steven Mito ook en Zelden tot Nooit ook. Met deze grotendeels nieuwe voorhoede traden we aan. En of deze voorhoede aantrad!

Wat een knetterend vuurwerk liet gewoan ut zesde in de tweede helft zien op de Sexbierrummer grond. Dit eigenlijk in schril contrast met het pittoreske en lieflijke Noord-Friesche landschap. Onder leiding van dirigent Mito teisterde aanvalsgolf na aanvalsgolf de verdediging van AVC. Het lag dan ook voornamelijk aan de afrondingsvaardigheden van Polly dat de 0-2 en 0-3 niet in het netje lagen.

Gelukkig nam de dirigent het orkest dan maar zélf bij de hand. Een solide solo op rechts liet Mito voorbij twee verdedigers glijden en alleen voor de keepert komen. 0-2, wat een mooie kool! En direct door! Een goede aanval over links deed de bal andermaal bij Mito aankomen, 0-3. Het was één grote show in wording, de StevenMito-show!

En je zag dat andere mensen zich hieraan optrokken: Hansie Zelden tot Nooit shuffelde, in zijn eigen doelgebied weliswaar maar toch, als de libero van weleer, Platformke legde met zijn Platformke de ballen als vanouds panklaar en Michiel Jackson toonde ware voetbal intelligentie met het gestrooi van balletjes achter de vijandelijke verdediging. Het was een middag om niet snel te vergeten.

De plaatselijke AVC was inmiddels slechts toeschouwer van de eigen vernedering. Het zou ook kort duren voordat de volgende penetratie van de verdediging zou leiden tot een kool. De enige Jackson van het team was op de brommer op rechts en schoot heerlijk met de wreef de 0-4 binnen. 0-4! En er zat nog wel wat in het vat.

Na de pijnlijke missers zou ook Polly zijn gram halen. Met zijn frivole linkerpoot haalde hij, op aangeven van Platformke, koelbloedig uit vanaf een metertje of 16. De keepert stond erbij en keek ernaar: 0-5, Kaboemsjakkahhé!

Eigenlijk was het nu nog wachten op het magnum opus, de kroon op het oeuvre of in dit geval de derde symfonie van Mito. En die zou er komen. Op identieke wijze als de eerste dirigeerde Mito zijn pezige lichaam langs de vijandelijke verdedigers en schoof de bal langs een kansloze keepert. 0-6, en een loepzuivere hattrick voor Steven Mito!

Vandaag heeft hij, en hij alleen, de mannen over het dode punt geholpen en gezorgd dat we luidkeels konden schreeuwen: Wij staan bovenaan, wij staan bovenaan!

In de Sexbierrummer zon werd er genoten van de eerste drank in de plaatsnaam en even ouderwets geëvalueerd. 2 competitiewedstrijden gespeeld, 8 voor, 0 tegen. We doen weer mee, De Kootsj zal wel weer elke zaterdag komen en misschien, héél misschien hebben we elke zaterdag genoeg man.

Maar goed, de kampioensstress slaat toe en dan helpt 1 alcoholische versnapering minder dan 2 en 2 minder dan 3. Reden genoeg voor een hevig drinkgelag op zaterdag!
En dan sta je de ochtend erop op, rond een uurtje of 9, niet hélémaal fris, en kijk je in de groepsapp naar een kleine Pampahvadah; en dan maak je je ook niet meer zorgen over de opvolging van de helden van gewoan ut zesde…

Uw razende reporter,

Abe

Man of the Match:
Steven Mito, weergaloos, amen 9
Flop:
Polly, minder weergaloos, jammer 4