Kanonnen! De eerste twee wedstrijden in de competitie gewonnen en trotse medekoploper in de klasse van ‘net-geen-G-voetbal-maar-af-en-toe-wel-Gvoetbal’. Het gaat de mannen voor de wind en daar valt tot nu toe niets op af te dingen. Waar in het verleden nog wel verzuimd werd om aanwezig krachtverschil om te zetten punten lijkt daar dit jaar geen sprake van.

En daar heb je dan de laatste zaterdag van september, de dag waarvan je wist die zou komen; de Boys van de Waterpoort op bezoek. Dit nieuwe opgerichte team van jongemannen herbergde toch wel wat bekende gezichten in de vorm van Bof en het illustere duo Frank & Frank. Ook zij waren goed uit de startblokken gekomen en kwamen op bezoek met zes punten in het tasje. Getuige de uitschieter vorige week tegen Mulier 2 (11-2!) waren we gewaarschuwd.

De volgende 11 namen mochten het lot om de koppositie beslechten: Op de kool Papavadah, met daarvoor Kris Kritiek en Terrror Terwisga en op de flanken Vissekom en Jan van Emmen. Op het middenveld Polly en Pollie ondersteund door Tjardo de G. Voorin was op links plek voor Abe, op rechts voor Oullie en in de punt de vertrouwde Robster. Op de bank Vissert, Hans Zelden Tot Nooit, Steven Mito, Attuh. J., en Mattuh.

Ut zesde kwam eigenlijk niet zo goed uit de startblokken. Het was vooral erg hectisch en we wisten niet goed tegenstand te bieden het eerste kwartier. De boys van het Schuttersveld kwamen dan ook weldra op voorsprong. De vijandelijke rechtsbuiten werd op een ongevaarlijke plaats in de 16 getorpedeerd door een invliegende back van gewoan ut zesde. Deze back luisterde naar de naam Jan van Emmen en zoals de oplettende lezer al kan raden bij Jan van Emmen: Jan was te laat. Helaas, de bal kon op de stip worden gelegd door Chris Senior.

In eerste instantie werd deze pinantie gestopt door Pampavadah, gelukkig niet gehinderd door de slapeloze nachten, enkel door zijn kunde. De bal werd er echter in de rebound toch ingeschoten, alleen de doelpuntenmaker liep te vroeg in. Om onduidelijke redenen mocht de pinantie toch over en toen was er geen houden meer aan, 0-1. 

Ondertussen kwamen de mannen van ut zesde er maar sporadisch uit en was de 0-2 in de maak. Een ongevaarlijke voorzet van rechts kwam tussen Jan van Emmen en Pampavadah in maar beiden verzuimden in te grijpen. Naar alle waarschijnlijkheid communiceerden beiden in hun eigen taal, iets Drents en iets brullen, met een communicatieprobleempje tot gevolg. Achja, het is allemaal vooraf ingecalculeerd bij dit bij tijd en wijle speciale team. De vijandelijke spits zei dankjewel.

In plaats van dat de moed in de schoen zakte was vanaf nu af aan ut zesde dat kansen ging creëren. Polly en Pollie gingen diep als in hun jongere jaren, Tjardo de G. strooide met lekkere balletjes op het middenveld en geholpen door een handsbal, kon Pollie de 1-2 binnenknallen.

Hierna ging Oullie, gelanceerd door een mooie steekbal vanaf het middenveld, op rechts op de brommer en schoot de bal beheerst onder de vijandelijke keepert door. 2-2, lekker man, back in business zoals de Engelsen dikwijls zeggen.

En hierna kantelde de wedstrijd. In de tweede helft van de eerste helft bleken de Waterpoorters fysiek iets minder sterk met grote kansen voor onder andere Oullie en Terror Terwisga tot gevolg. Toch zou het balletje de andere kant opvallen: een werkelijk schitterende volley van de spits van WeePeeBee eindigde in de verre kruising. Naar verluidt heeft Papavadah de bal alleen maar gehoord…

2-3, rust, met deze keer limonade, wat een weelde. Ook tijd voor wat omzettingen. Vissert kwam erin voor Abe, Attuh J. voor Pollie. Er waren nog wat tactische wijzigingen maar die heeft ondertekende, bij hoge uitzondering, helaas gemist.

En dan de tweede helft, de belangrijkste helft. We hadden natuurlijk wat goed te maken en ut zesde kwam dus ook als een pastoor in de jongenskleedkamer uit de startblokken. Het was echt een zieke vertoning het eerste kwartier: te beginnen bij een dik verdiende pinantie door de bekende duikelaar Vissekom die door Attuh J. onberispelijk werd ingeschoten.

3-3, de tegenstanders wisten even niet waar te zoeken: Door Vissert op het middenveld te plaatsen hadden we letterlijk wat meer body gekregen. Door de migratie van Polly naar de linkerflank kon de ruimte die bij de Bof standaard viel ook beter benut worden. En met resultaat, getuige een weergaloze actie zoals Robster alleen deze kan maken in een 1 op 1 situatie. Als een danser manoeuvreerde hij langs de vijandelijke laatste man en schoot de 4-3 onberispelijk binnen.

Lekker man, en het eckte-Sneeker-kwartiertje was nog niet om. Wie anders dan Chris Kritiek zou de 5-3 binnenschieten? Nou, Robster! Op zijn tandvlees kon hij met het uiterste puntje van zijn schoen een voorgegeven bal net genoeg toucheren zodat deze achter de vijandelijke koolverdediger kon caramboleren. 5-3, Robster eraf met kramp, maar hij had zijn bijdrage meer dan geleverd!

Hierna kabbelde de wedstrijd voort en waren de beste kansen voor ut zesde. Zo mocht de ingevallen Mattuh aanleggen voor een knap schot vanaf een metertje of twintig welke helaas uiteenspatte op de lat. De eveneens ingevallen, hattrick-held van vorige week Steven Mito, mocht vanaf rechts de bal indribbelen en kon met een schuiver de keepert voor de zesde keer laten vissen.

In de slotminuten viel dan uit een afgeslagen corner de 6-4 maar na 90 minuten floot de immer penalty-gevende-scheits Chris Sr. Af. De zwaarbevochten en dik verdiende overwinning was een feit! Met het gelijke spel van een concurrent waren we nu na 3 wedstrijden ook het enige team zonder puntverlies en zijn we de trotse koploper in onze klasse!

De kampioensstress slaat nu definitief toe en we zullen volgende week nog meer man hebben dan de 15 van vandaag. Zullen we volgende week tegen Dronrijp 2 de ongeslagen reeks kunnen voortzetten? Zitten we nu echt in de tweede golf? En de belangrijkste vraag: Waar is Dennis?! Je leest het volgende week!

Uw razende reporter,

Abe

Man of the Match:
Robster, hardwerkend, twee kools 8

Flop:
Jan van Emmen, onverstaanbaar, te laat  4