Een nimmer vertoond schouwspel in het nieuwste theater van Workum
Het werd wel weer eens tijd dat u op de hoogte wordt gebracht van de stand van zaken rondom het meest succesvolle team van ons aller ONS in de zaal. De lokroep voor meer support werd door u met beide handen aangegrepen. Helaas gooit Covid alweer roet in het eten, maar mensen komen van heinde en verre om ons te aanschouwen. Rotterdam, Nieuw-Zeeland.. noem het maar, het kan niet gek genoeg. Van de laatste 3 wedstrijden waren er 2 tegen Workum, uiteraard. En tussendoor een heetgebakerde stadsderby tegen de Zwarte Jongens.
Workum kwam de eerste keer helaas weer eens niet met het eigen elftal aantreden en had een paar rappe jongens meegenomen. ONS kon tegen zoveel geweld niet op en verloor dan ook nipt met 5-6.
In de stadsderby werden de punten op overtuigende wijze in het eigen tasje gestopt. 6-1!
Nu dan opnieuw naar Workum. Laat op de dinsdagavond, altijd lastig voor velen. In de dagen voorafgaand gaan we van een selectie van 5 man naar 7, terug naar 6 en dan uiteindelijk met 8 stuks weg. Papavada a.k.a. de Bulldozer moest zich opnieuw voorstellen aan zijn eigen NewBorn en mocht dus niet voetballen vanavond. Chris Kritiek heeft ook ambities. Als ploegleider van het machtige concern DE zijn het misschien niet de juiste, maar de eindscore is afwezigheid.
Voor Knip komt gelukkig Sinterklaas weer snel in het land, misschien kan die een agenda meebrengen zodat het duidelijk is wanneer hij wél oppas moet regelen.
Maar er was ook goed nieuws, op deadlineday van de transfermarkt waren we nog bezig met een extra versterking. En hij wilde, maar schoenen, broekje, sokken.. Niks van dat alles had hij in de tas. Echter deze tranfserverrassing, genaamd The G, onze eigen Gotze, probeerden we nog last-minute speelgerechtigd te krijgen. We hebben er alles aan gedaan, zelfs een facelift, toch kregen we de papieren niet op tijd in orde. Helaas moest hij dus 50 minuten als coach fungeren. Want ja, anders was hij nog illegaal toeschouwer ook. Zijn debuut laat nog even op zich wachten.
Wat rest waren 7 overgebleven strijders die mochten starten aan de zware dobber die Workum 6 heet. Vorig jaar, tot de Corona-crisis stonden deze jongens fier bovenaan. Zonder nederlagen tot dan toe waren ze op weg naar de titel. Maar helaas, gewoon opnieuw beginnen en ook deze wedstrijd begon weer op 0-0.
Maar daar zou snel verandering in komen want wij dicteerden volledig de wedstrijd. Een galavoorstelling, live gestreamd overigens, werd weggegeven voor de in grote getale toegestroomde internetkijkers.
Mensen worden steeds ouder, maar deze mannen lijken steeds jonger te worden. Dat geldt niet in de laatste plaats voor onze Captain. Zoals het een goede aanvoerder betaamt voorop in de strijd. Hij is inmiddels 7 van zijn 9 levens kwijt, maar nu is het roer om. Wat stoppen met alcohol met een mens kan doen. Fier en vol zelfvertrouwen wijst hij al wekenlang zijn team de weg. Hij heeft ambities voor Ajax 1 en als je hem zo ziet spelen vraag ik me af waarom ze nog niet gebeld hebben. Vorige week besliste hij eigenhandig de stadsderby, vandaag opende hij na strak stukje teampressie de rekening. 0-1!
Het volgende hoogtepunt was voor Steven Mito, u weet wel. Die vleugelflitser van 3. Hij wilde zo graag dat ie 2 uur voor de wedstrijd al in Workum klaar zat. Het goede gevoel opsnuiven, opladen voor de wedstrijd. En dat heeft gewerkt, met zijn kenmerkende stijl dribbelde hij met de bal continu langs zijn tegenstanders. Niets kon hem stoppen en hij heeft oog voor medespelers. Strak voor en Bouwe knalde binnen.
Bouwe, de grote onbekende in het geheel. Denkt niet aan afbouwe en moet vooral niet opbouwe. Bij dit ongeleide projectiel weten we steeds beter waar zijn bedieningsknoppen zitten en krijgen we enige sturing op hem. Het resultaat is een hardwerkende machine die overal zijn voet tussen zet. En als hij dan eenmaal in zijn kracht komt, gezicht naar de goal, gas op de brommer weet hij er ook steeds beter mee om te gaan. Vandaag weer een goal, hij loopt dit seizoen 1 op 1 en bij nummer 3 van vanavond een strakke assist op Schapel.
Schapel, de stille vennoot, is eveneens in de kracht van zijn leven. De man loopt al internationale marathons, helaas door vriend Covid nu wat minder, maar toch. Geen tegenstander is veilig voor deze noeste verdediger. Voorkomt ie achterin doelpunten? Ja! Maar als tegenstander mag je ook continu achter hem rennen, want hij loopt overal. Een flankbestrijder als Dani Alves in zijn beste dagen. En waar hij in de stadsderby het bij 3 assists hield, schoot hij nu maar zelf een bal tegen de touwen.
Nummer 4 kwam bij onze keepert vandaan. De man die eigenlijk niet wil sporten, niet wil voetballen, alleen maar papa worden en het liefst zo snel mogelijk. De penningmeester die de contributie verhoogde, want ja je wordt maar 1x voor de eerste keer vader en dat kost een hoop geld. Maar staat ie eenmaal tussen de lijnen dan verandert hij in een terriër. Een groene panther tussen de palen, hitst tegenstanders en medespelers op. Discussieert er tijdens het spelletje lustig op los en ranselt dit seizoen de ene na de andere bal uit z’n goal. Inmiddels voegt hij hier ook assists aan toe. De Wifi-connectie met zijn oud zwager is er nog altijd en ONS heeft hiermee een machtig wapen. Bal strak naar de linkerkant van het veld gooien. De Breuk de actie 1 op 1 en de eindassist op de inlopende speler. Dit keer was het Rammelton die zijn rekening dit seizoen opende in de zaal.
Het slotakkoord was ook voor de eerdergenoemde connectie. De Breuk had nog wat goed te maken met zijn teamgenoten, want in de stadsderby bereikte zijn water weer eens het kookpunt en kreeg iedereen die maar voor zijn voeten liep er goed van langs. Maar toch, dit gedrag komt steeds minder voor en steeds vaker laat hij zijn voeten op de goede manier spreken. Na de strakke uitgooi van Els was zijn directe lastpak opnieuw een prooi voor de Breuk en 1 op 1 met de keepert maakte hij geen fout.
Was er dan nog iemand bij? Jazeker, hij mag niet bij de goal komen, maar er dirigeert maar één iemand echt dit orkest. Pollie polijst met zijn overzicht, dribbels en passing dit team naar een schitterend geheel. Hij past soms wel 2 keer in een tegenstander, maar niets kan hem deren. Groot, klein, snel, breed. Hij passeert iedereen. Hij is niet een man van de assist of de goal maar wel de verbindingsspeler die iedereen laat floreren.
En zo.. en zo.. kwam er einde aan een magische avond, een avond waarin alles klopte en er geschiedenis werd geschreven. Nog nooit werd er 2x achter elkaar in Workum gewonnen. Volgende week mogen we weer. Dan de beker tegen het hoger geklasseerde 3e elftal van de vereniging. Benieuwd of dat een nieuwe triomf gaat opleveren.