De belangen waren groot, vooraf aan de degradatiekraker tegen Haskerland 2. Tussen beide teams zat precies 1 punt op de ranglijst en dat was in het voordeel van de mannen uit Joure. Wel heeft ONS nog altijd een wedstrijd tegoed. Kortom, beide teams hadden veel baat bij een overwinning want ze sluiten momenteel de rijen in deze competitie.
Wij hadden recent wat positieve ervaringen opgedaan en dat moest vertrouwen geven voor deze wedstrijd. Maar zoals zo vaak moest dat wel weer met een (licht) gewijzigd team. Onze nestor Knip en Panna Puis zitten in het organisatiecomité van het JFT en moesten deze avond vergaderen. Evenmin onbelangrijk, maar je mist toch 2 begenadigde linkspoten. We vonden reserve Harmen Pollie bereid om hun plaats in te nemen.
De rest van het team bestond uit de vaste namen; Els, Chris Kritiek, Kapitein Vis, Bolletjesslikker Schapel, Samba Rammelton, Andrés van der Pollie en Buffel Breuk.
Toch een aardige selectie en hiermee moesten we Haskerland het vuur aan de schenen kunnen leggen. Dat bleek een stuk lastiger dan gedacht. Met een iets te afwachtende houding lieten we de tegenstander het spel maken en zij maakten dan ook dankbaar gebruik van de geboden ruimte. In de zaal is inzakken prima, een veel gehanteerde tactiek zelfs. Maar je moet dan wel de rijen gesloten houden, meebewegen met het spel en kort op de bal verdedigen. Nou dat deden we dus niet en dan is er bij de tegenstander altijd wel een handige linkspoot die daar raad mee weet.
Goed, of ONS hierdoor wakker werd kan ik niet echt beamen. Maar nadat Schapel eerst over de bal struikelde deze vervolgens gewoon weer mee mocht van de tegenstander stond het na een bekeken schuiver in de korte hoek zomaar 1-1.
Nadien hielden beide teams elkaar in de houdgreep, ONS beet wel wat meer van zich af maar Haskerland had 2 jongens in het team die toch wel heel aardig konden ballen. Vooral hun aanvoerder was een plaag voor onze defensie. Je wist continu wat ie ging doen maar afstoppen bleek heel lastig. Bal ophalen aan de linkerkant van het veld. Dreigen naar buiten en dan toch naar binnen op zoek naar z’n rechter. Het was te danken aan onze keepert Els dat er niet meer goals vielen. Keepte hij zijn beste wedstrijd van het seizoen? Ik durf het niet te zeggen, maar denk wel dat hij deze avond de meeste reddingen verrichte van dit seizoen. Aan de andere kant liet ONS zich ook niet onbetuigd, maar scoren bleek opnieuw erg lastig.
Totdat onze Rammelton een bevlieging kreeg. Hij speelde vrij onzichtbaar tot dan toe, maar wist ineens een beetje ruimte te vinden. Hij draaide naar binnen zoals hij dat aan de overkant had afgekeken en rondde goed af. Deze keer wel op de goal, keeper kansloos. 2-1.
Met een voorsprong de rust in, maar we er niet echt op gerust. Het spel was onrustig en het ook 3-5 kunnen staan, wel fijn dat het wat dat betreft een keer meezat. De 2e helft ging van start zoals de eerste begon. ONS aan het verdedigen en loeren op een counter. Verdedigend bleef het hangen en wurgen en aanvallend hielpen we kans na kans om zeep. Met name onze kapitein kwam nog weleens alleen op de keeper af, maar had nimmer geluk in de afwerking. En ja, als je hem zelf niet maakt. Precies dan doet Haskerland dat wel. Els was opnieuw kansloos, dit keer op een strakke punter in de bovenhoek.
Deze goal veranderde het spelbeeld. De wedstrijd lag volledig open en daarmee ook regelmatig de weg naar het doel. ONS was de eerste die profiteerde, de kapitein van de groenen nam iets te veel hooi op zijn vork en gaf een counter weg. Deze keer wist het tandem Pollie-Breukie daar wel raad mee en eerstgenoemde rondde bekwaam af. 3-2. De wedstrijd golfde op en neer en nu was het Haskerland dat een snelle counter opzette. De Buffel coachte Schapel, maar die verstaat na zijn trip naar Colombia enkel nog Spaans. ‘Je moet’ betekende in de ogen van eerstgenoemde, even doorschakelen en volle bak terug. De ander dacht daar heel anders over. Net over de middellijn kruist de kapitein van Haskerland voor Schapel langs en deze veegt hem zonder enig pardon onderuit. Gele kaart. ‘Wat doe je nu?’ ‘Ja, ik dacht dat ik hem neer moest halen..’ was het verhelderende antwoord.
Afijn, 3 tegen 4 en dat ging nog lange tijd goed. Maar uiteindelijk maakte Haskerland toch de verdiende 3-3. Gelukkig had Schapel even na kunnen denken hoe de tegenstander pijn te doen. Na een prima aanval drukte hij even gedecideerd af als dat hij zojuist zijn tegenstander onderuit schoffelde. 4-3! Weer een voorsprong, maar opnieuw zou het niet lukken deze vast te houden. Het was de onhoudbare aanvoerder van Haskerland die zijn 3e van de avond aantekende met dezelfde typerende actie als eerder beschreven. Nadien bleven er kansen komen op meer. Nadat Els met letterlijk pijn en moeite zijn goal schoon hield, mocht Breukie alleen op de keeper af. De weg was lang en misschien wel té lang. De bal kwam nooit echt lekker te liggen en de goalie had dan ook weinig moeite om het gevaar af te stoppen. Het laatste wapenfeit was een stuk theater van Els, een zogenaamde pijnlijke vinger, waardoor een open kans voor Haskerland werd afgefloten. Knap gespeeld.
Vergeleken met de afgelopen weken een matige wedstrijd van ONS met een teleurstellend eindresultaat. Het had overigens ook makkelijk 9-9 kunnen zijn. Laten we het er maar op houden dat beide keepers uitblonken. Beide teams schieten niets met een gelijkspel op en zien een kans op een betere eindklassering weer een beetje meer afnemen.
Binnenkort mogen we op herhaling, maar eerst treffen wij nog koploper Workum 1. Vorige keer konden we het een helft bijbenen en tegen top-3 ploegen weten we toch altijd een goede pot op de ‘zaal’ te leggen. Dus wie weet zit er een stuntje in.