De laatste tijd, helaas te vaak, is onze website het platform geweest waarop we overleden leden gedenken. Onlangs was het vijftig jaar geleden dat drie ONS-ers de dood vonden als gevolg van een tragisch ongeval na een uitwedstrijd bij QVC in Stavoren. Douwe Tiesma overleefde de crash ternauwernood. Hij blikt op deze plaats terug, maar staat ook stil bij het heden.
‘HERINNERING AAN 15 MEI 1971’
Er zijn in het leven data die je te allen tijde bij blijven en waaraan je direct een gebeurtenis of omstandigheid kunt koppelen. Een van die data is voor mij, en zeker ook voor veel meer O.N.S.-ers die nu de leeftijd van 60 en 70 jaar hebben bereikt, 15 mei 1971. Deze dag gaat, zoals in het jubileumboek t.g.v het 75-jarig jubileum staat beschreven, ‘de O.N.S. -geschiedenis in als de meest dramatische ooit.’ Ook werd in het kader van dit jubileum op paaszondag 8 april 2007 een herdenkingsbijeenkomst gehouden. Een verslag hiervan staat in het Friesch Dagblad van 10 april 2007 geschreven door Bert Kalteren. Rond 15.00 uur verzamelden veel leden en vrienden zich bij de ingang van de Algemene Begraafplaats om tijdens een rondgang, o.l.v. Jan van der Veen, alle O.N.S.-ers te gedenken die in de voorbije 75 jaar tijdens het lidmaatschap zijn overleden. Daar er in de loop van de jaren veel leden zijn overleden, was besloten om op drie plaatsen, te weten op het graf van Jan de Groot Boersma en Jorn Feenstra, bloemen te leggen. Samen met Tiny, mijn vrouw en zusters van Marten hebben we bloemen gelegd op de graven van Marten Hoekstra, Broer Smid en Jan Schotanus. Zij verongelukten toen onze auto, terugkerend van een vriendschappelijke wedstrijd in Stavoren tegen Q.V.C, ter hoogte van IJsbrechtum frontaal tegen een tegemoetkomende autobus botste. De drie jongens waren op slag dood. Een emotionele gebeurtenis, waaraan ik, ook al is het dit jaar 50 jaar geleden, nog heel vaak aan terugdenk. Eerder, op 15 mei 2016 werd na de wedstrijd ONS SNEEK – IJsselmeervogels in het clubhuis door voorzitter Harm de Wagt stil gestaan dat het 45 jaar geleden was dat dit ongeluk heeft plaats gevonden.
Zoals ieder jaar hebben wij, Tiny en ik, ook dit jaar een roos gebracht op de graven van de drie jongens. Al 50 jaar gedenken wij de datum 15 mei 1971. Het bezoek aan de graven blijft nog steeds een emotionele ‘ontmoeting met hen die zo abrupt uit het leven werden gerukt.’ Zelf heb ik zeven weken in het St. Antoniusziekenhuis gelegen. Na de zeven weken in het ziekenhuis en revalidatie gedurende de rest van het jaar, was ik weer zo ver hersteld dat ik mijn baan als onderwijzer kon vervolgen. Heel veel steun hebben wij na het ontslag uit het ziekenhuis ondervonden van het bestuur, trainer en leden. Voorzitter Jan Steenwijk heeft mij vaak begeleid voor controles naar het ziekenhuis. De ‘warmte’ die de vereniging toen uitstraalde, ondervind ik nog steeds. In een interview met Harry Walstra en Sjack Jansma in ‘Onder ONS’, maart 2009, heb ik die warmte verwoord met ‘voetbal is eigenlijk maar bijzaak bij ONS.’ En dat feit, een echte O.N.S.-familie, ervaar ik als bestuurslid van de ‘vriendenclub ONS SNEEK’ nog steeds als we heel gezellige bijeenkomsten organiseren voor allen die O.N.S. in hun hart bewaren. ‘ONS SNEEK: ontroerend mooi!
Douwe Tiesma
