Het was half 11 ‘s ochtends als leider Breukie en nieuw appje eruit gooit; ‘wie komt er voetballen?’ Aanvoerder Visser had zich al 2x afgemeld deze week. Hij had een theater date met een mooie blonde en wilde kostte wat kost voorkomen dat hij alsnog opgetrommeld werd.
Fredje Luycks durfde het ook niet aan. Hij wilde zijn fraaie vlonder van dichtbij bekijken en hield daar flinke nekklachten aan over. Wel zag hij nu dat er behoorlijk wat groen aanslag was gevormd en dat een hogedruk beurt nodig is.
Knipper liep er tegen aan dat moeke de vrouw ook weleens weg wilt op vrijdagavond en dus zat hij met de kleine op de bank.
Zelfs onze geestelijk leidert kon er niet bij zijn, want die had een mysterieuze voet infectie en zat eveneens hopeloos thuis.
Rond half 8 verzamelden zich dan toch 6 jongens bij de Sneeker sporthal. ‘Waar zijn de ballen?’ En het volgende moet ik wel aantonen middels beeld materiaal, anders zult u het nooit geloven.
Zou het dan zo’n avond worden?
Goed nieuws was er vanuit de ziekenboeg, Stevie Rammelton was na een aantal weken weer fit genoeg om te spelen. Puis kreeg de felbegeerde XXX-band om de arm en was aanvoerder voor één avond.
Na de wedstrijd zitten de jongens bij elkaar. Iemand roept; “Steve, jij was echt heel slecht” vanavond. De rest beaamt het en ook Rammelton kon er niet omheen. Onze gezellige zeikerd (Elsie red.) had een vervanger gevonden om af te matten, bij afwezigheid van Visser. Het zou Puis worden; “Jij liet je man toch ook wel een aantal keer lopen”. Een lachende reactie: “wat vond jij dan van die bal in de korte hoek?” Even rap was de volgende schuldige aan de beurt, De buffel kreeg hem om de oren: “Schieten van eigen helft, dat kan toch ook niet!” Nee dat is ook waar. Ja, de woorden waren vanavond zo’n beetje de enige die raak waren vanavond.
De eindconclusie was dat Schapel het toch nog wel aardig had gedaan vanavond.
Het is tijd om in de kantine verder na te praten. De Stille Vennoot had het bier al gehaald. Paar AA-tjes voor diegene die denken dat het wat toevoegt.
De Champions League wedstrijden van deze week passeerden de revue. Rammelton vertelt over zijn zieke vriend zonder daar een heel zwaar gesprek van te maken, maar we relativeren. Moeten we ons dan nog wel druk om Workum 2? Ja, natuurlijk! Anders kunnen we allemaal direct wel ophouden.
Puis heeft een goed recept voor een spinaziesoepje. Ik verneem “2 uitjes, bouillonblokje… …serveren met een beetje room”. Verder nog een slecht verhaal over een wedstrijd van Heerenveen in de Champions Lounge bij Ajax, wat Els de uitgelegen kans geeft om hem nog een veeg uit de pan te geven. “Vertel eens door, saai verhaal man!”
Het brengt ons op mooie stadions waar we zijn geweest, de ene nog imposanter dan de andere. “En jij Mark, waar ben jij geweest Mark?” “Utrecht” zegt ie. Uitgesproken, stille vennoot.
De lieftallige bar-dame brengt ons de gebruikelijke borrelhapjes, tapt nog een aantal biertjes. We danken haar vriendelijk en uiteindelijk gaan we uit elkaar.
Een kansloze 5-7 nederlaag rijker, maar we gaan toch met een voldaan gevoel naar huis. Het slappe ouwehoeren, de verhalen, het afzeiken bij verlies, de zelfverheerlijking bij winst.. Dat is waarom we week in, week uit komen opdraven. Mooie dingen!